Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
çöl — is. 1. Qumluq, susuz düzənlik; səhra, bozqır, biyaban. Ağcaqum çölü. Ərəbistan çölləri. – Nə mən Məcnun kimi çöllərdəyəm, bil; Nə sən Leyli kimi hicran xəstəsi. S. V.. // Meşəsiz düzənlik, sahə. Malqara çöldə otlayır. Çöldə canavarlar ulayır. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gahgirlik — 1. is. Gahgir atın xasiyyəti (bax gahgir 1). Bu atın gahgirliyi xoşuma gəlmir. 2. is. Gahgir olan yer; qumluq (bax gahgir 2) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalınlıq — is. 1. Qalın şeyin halı; yoğunluq (naziklik müqabili). Parçanın qalınlığı. Ağacın qalınlığı. – Kərim baba . . bir qarış iki barmaq qalınlığında yaş çubuğu yonurdu. A. Ş.. Dərin dərənin içi ilə qumluq aşağı axan suyun yanlarını kağız qalınlığında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qönçəli — sif. Qönçə açmış, çiçəkli, güllü. Pəncərədən baxanda qumluq səhra yox, yaşıl ağaclar, güllü qönçəli kollar görünsün. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qumlaq — bax qumluq 2 ci mənada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qumsal — 1. is. Qumluq yer, qumla örtülü olan dəniz sahili. <Şeyda:> Bir də bilirsən ki, bizim torpaqlar susuz, ələfsiz Ərəbistan qumsalıdır. A. Ş.. Haqqı var vüqarla dərə gəzdirə; Səni bu qumsalda bitirən əllər. O. S.. Qumsalları öpür ləpə; Ağ… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qumsallıq — is. Qumsal yer, qumluq. Başımız üzərində bütün qüvvəti ilə hərarət saçmaqda olan günəş qumsallığı qor halına gətirmişdi. A. Ş.. Hacıqabuldan sonra . . qumsallıq başlayır. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sahə — is. <ər.> 1. Açıq yer, boş və geniş yer, tutulmamış yer; düzən. Geniş sahə. Qumluq sahə. // Torpağın müəyyən məqsəd üçün istifadə edilən parçası, qismi. Həyətyanı sahə. İnşaat sahəsi. Torpaq sahəsi. – Əkin sahəsi çaya lap yaxın olan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
